Jan Englert - Idź do Kina

1970 – Złoty Ekran za kreację aktorską w filmie „Moralność pani Dulskiej”
1971 – Złota Maska – Nagroda „Ekspresu wieczornego”
1971 – Złoty Ekran za kreacje aktorskie w produkcjach „Mała ankieta” i „Kolumbowie”
1973 – Lubuskie Lato Filmowe w Łagowie – Tytuł „Gwiazdy Filmowego Sezonu”
1984 – FPSW we Wrocławiu – Nagroda aktorska I stopnia za rolę w spektaklu „Letni dzień”
1985 – Opolskie Konfrontacje Teatralne – Nagroda za rolę w spektaklu „Śluby panieńskie”
1987 – Kaliskie Spotkania Teatralne – Nagroda za rolę w spektaklu „Największa świętość”
1987 – FPSW we Wrocławiu – Nagroda za role w spektaklach „Kontrakt” i „Ołtarz wzniesiony sobie”
1988 – FPSW we Wrocławiu – Nagroda za rolę w spektaklu „Portret”
1989 – Nagroda prezydenta miasta Warszawy
1991 – Kaliskie Spotkania Teatralne – Nagroda specjalna dla zespołu tworzącego spektakl „Pan Tadeusz”
1993 – Opolskie Konfrontacje Teatralne – Nagroda za rolę w spektaklu „Oni”
1994 – Kaliskie Spotkania Teatralne – Nagroda za rolę w spektaklu „Ryszard III”
1994 – Nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza za rolę w spektaklu „Ryszard III”
1994 – Ogólnopolski ranking teatralny – Nagroda za tytułową rolę w spektaklu „Ryszard III”
1997 – Festiwal Szekspirowski w Gdańsku – Nagroda za rolę w spektaklu „Juliusz Cezar”
1997 – Medal 400-lecia Warszawy
1999 – SuperWiktor za całokształt twórczości
2005 – Festiwal „Dwa Teatry” – Specjalna Nagroda Honorowa
2006 – Festiwal „Dwa Teatry” – Grand Prix za spektakl „Juliusz Cezar”
2008 – Nagroda im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego za osiągnięcia aktorskie i reżyserskie oraz konsekwentne budowanie modelu Teatru Narodowego
2012 – Nagroda im. Cypriana Kamila Norwida za reżyserię spektaklu „Udręka życia” w Teatrze Narodowym w Warszawie
2013 – Festiwal „Dwa Teatry” – Grand Prix za spektakl „Tango”
2014 – Nagroda „Gustaw” za szczególne zasługi dla środowiska teatralnego
2014 – Festiwal „Dwa Teatry” – Nagroda Honorowa za reżyserię spektaklu „Miłość na Krymie”
2015 – Festiwal „Dwa Teatry” – Grand Prix za rolę w słuchowisku „Podróż na księżyc”
2015 – Nagroda im. Zygmunta Hübnera „Człowiek Teatru”
2016 – Nagroda specjalna „Teatru”
2016 – Festiwal Aktorstwa Filmowego – Platynowy Szczeniak za wybitne osiągnięcia w aktorstwie filmowym
2016 – Festiwal „Dwa Teatry” – Nagroda za reżyserię spektaklu „Mąż i żona”
2017 – Międzynarodowy Festiwal Filmowy Tofifest – Złoty Anioł za całokształt twórczości
2017 – Splendor Splendorów im. Krzysztofa Zaleskiego – Nagroda Teatru Polskiego Radia dla wybitnych postaci kultury
2017 – Festiwal „Dwa Teatry” – Nagroda za twórczą realizację spektaklu „Śluby panieńskie”
2018 – Suspense Film Festival w Kołobrzegu – Nagroda „Ikona Polskiego Kina” za całokształt twórczości
2018 – Festiwal „Dwa Teatry” – Nagroda za reżyserię spektaklu „Spiskowcy”
2019 – Nagroda Złotego Hipolita
2019 – Nagroda Specjalna im. Stefana Treugutta za całokształt dorobku dla Teatru TV
2019 – Festiwal „Dwa Teatry” – Wielka Nagroda za wybitne kreacje aktorskie
2021 – Helena Modjeska Art and Culture Club w Los Angeles – Modejska Prize
2021 – Festiwal „Dwa Teatry” – Nagroda aktorska za rolę w spektaklu „W małym dworku”

Jan Englert – odznaczenia państwowe

1977 – Odznaka Zasłużony Działacz Kultury
1988 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
1989 – Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia
1997 – Złoty Krzyż Zasługi
2001 – Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
2005 – Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
2018 – Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt twórczości

Jan Englert – związki

Jan Englert żenił się dwukrotnie. Jego pierwszą żoną była Barbara Sołtysik, którą poznał jeszcze w szkole teatralnej. Ich związek przetrwał 33 lata. Zakończył się w 1994 roku.

W 1995 roku poślubił młodszą o 25 lat Barbarę Ścibakównę. Gdy się poznali, Englert był rektorem Akademii Teatralnej, a ona jego studentką. Są małżeństwem do dziś.

Jan Englert – dzieci

Jan Englert i Barbara Sołtysik mają troje dzieci – Tomasza, Katarzynę i Małgorzatę. Z Barbarą Ścibakówną aktor ma jeszcze jedną córkę, Helenę, która urodziła się w 2000 roku. Helena Englert poszła w ślady rodziców i została aktorką.

Jan Englert – najważniejsze informacje

Jan Englert urodził się 11 maja 1943 roku w Warszawie. Jego brat, Maciej Englert, również został reżyserem i aktorem. Bratankiem Jana jest słynny polski operator, Michał Englert.

Jan Englert ukończył PWST w Warszawie w 1964 roku. Później został wykładowcą tej uczelni, piastował też stanowisko dziekana Wydziału Aktorskiego, a następnie rektora. W 1989 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. W 2001 został także honorowym profesorem Rosyjskiej Akademii Sztuki Teatralnej w Moskwie, zaś w 2019 otrzymał tytuł Doctora Honoris Causa Państwowej Akademii Sztuki Teatralnej i Filmowej w Sofii.

W październiku 2021 roku Jan Englert podał do wiadomości publicznej, że ma tętniaka aorty szyjnej.

Jan Englert – kariera

Trudno określić, czy Jan Englert jest bardziej aktorem filmowym, czy teatralnym. W obydwu dziedzinach ma spory dorobek i odnosił wielkie sukcesy. Jeśli chodzi o karierę sceniczną, przez ponad pół wieku swojej kariery był związany z warszawskimi teatrami (Teatr Polski, Teatr Współczesny i Teatr Narodowy). W tym ostatnim od 2003 piastuje stanowisko dyrektora artystycznego. Zasłynął również swoim talentem twórczym jako reżyser wielu nagradzanych spektakli.

Na ekranie debiutował w 1956 roku rolą Zefira w filmie „Kanał” Andrzeja Wajdy. Wiele lat później zagrał w dwóch innych filmach tego reżysera – „Tataraku” i „Katyniu”. Często współpracował też z Kazimierzem Kutzem i Januszem Morgensternem. W latach 90. wystąpił w obydwu częściach „Kilera”. W ostatnich latach mogliśmy go oglądać w niezbyt udanych komediach romantycznych „To musi być miłość” i „Miłość jest wszystkim”.

Jan Englert grywa również w serialach. Do najsłynniejszych produkcji z jego udziałem należą „Kolumbowie”, „Dom”, „Zmiennicy”, „Noce i dnie”, „Ekstradycja”, „Matki, żony i kochanki”, „Czas honoru”, „Diagnoza” oraz „Chyłka”, w której zagrał w 2021 roku.

Jan Englert – filmografia

„Kanał” jako „Zefir” (1956);
„Kontrybucja” jako Pawełek, brat Anny (1966);
„Bokser” jako Kozłowski (1966);
„Cyrograf dojrzałości” jako Wiktor Lewicki (1967);
„Wyzwolenie” jako czołgista Janek (1969);
„Sól ziemi czarnej” jako Erwin Maliniok (1969);
„Epilog norymberski” jako doktor Gustave Gilbert (1970);
„Perła w koronie” jako Erwin Maliniok (1971);
„Poślizg” jako Marek (1972);
„Trzeba zabić tę miłość” jako syn Andrzeja (1972);
„Ocalenie” jako Andrzej Jezierski (1972);
„Nagrody i odznaczenia” jako chorąży Wojska Polskiego (1973);
„Pamiętnik Tadeusza Makowskiego” jako Tadeusz Makowski (1973);
„Dwoje bliskich obcych ludzi” jako Maciek Bobrowski (1974);
„Doktor Judym” jako Tomasz Judym (1975);
„Dusze stracone” jako Ricardo Heredia (1975);
„Noce i dnie” jako Marcin Śniadowski (1975);
„Akcja pod Arsenałem” jako Stanisław Broniewski (1977);
„Roman i Magda” jako Grzegorz Klimecki (1978);
„Justyna” jako reżyser Tadeusz (1979);
„Ojciec królowej” jako kawaler de Charentes (1979);
„Mniejsze niebo” jako Weber (1980);
„Ukryty w słońcu” jako Janek (1980);
„Okno” jako psychiatra (1981);
„Bluszcz” jako Andrzej (1982);
„Soból i panna” jako Stanisław Pucewicz (1983);
„Stan wewnętrzny” jako Jerzy, konstruktor łodzi (1983);
„Marynia” jako Hipolit Apolinary Maszko (1983);
„Baryton” jako kuzyn Sophie (1984);
„Hanka” jako doktor Staś (1984);
„Rajska jabłoń” jako Jan Cichocki (1985);
„Magnat” jako Conrad, syn Hansa Heinricha (1986);
„Weryfikacja” jako Janusz Malicki (1986);
„W klatce” jako sąsiad Wacława (1987);
„Piłkarski poker” jako prezes „Czarnych” (1988);
„Superwizja” jako Joachim (1990);
„Wielka wsypa” jako Jarek Bronko vel hrabia Branicki (1992);
„Białe małżeństwo” jako Wincenty, ojciec dziewcząt (1992);
„Komedia małżeńska” jako Wiktor Kozłowski (1993);
„Dama kameliowa” jako Aleksander Dumas (1994);
„Szczur” jako Jarek Bronko vel hrabia Branicki (1994);
„Pestka” jako Sewer, wspólnik Borysa (1995);
„Wirus” jako komisarz Kujawa (1996);
„Kiler” jako senator Ferdynand Lipski (1997);
„Ciemna strona Wenus” jako Max Rosner (1997);
„Złoto dezerterów” jako major „Jeremi” (1998);
„Kiler-ów 2-óch” jako senator Ferdynand Lipski (1999);
„Od czasu do czasu” jako Julian (1999);
„Świąteczna przygoda” jako anioł Śmierć (2000);
„Pieniądze to nie wszystko” jako prowadzący galę small-biznesu (2001);
„Superprodukcja” jako on sam (2003);
„Bezmiar sprawiedliwości” jako mecenas Paweł Boś (2006);
„Samotność w sieci” jako klient Marka (2006);
„Katyń” jako generał (2007);
„Lejdis” jako Jan Korbowicz, ojciec „Korby” (2008);
„Popiełuszko. Wolność jest w nas” jako profesor (2009);
„Tatarak” jako doktor, mąż Marty (2009);
„Warszawa” jako Jerzy Słomkowski (2012);
„Ambassada” jako Oskar (2013);
„Tajemnica Westerplatte” jako podpułkownik Wincenty Sobociński (2013);
„Bogowie” jako prof. Wacław Sitkowski, szef Religi (2014);
„Droga do Rzymu” jako lekarz (2015);
„Obce niebo” jako adwokat (2015);
„Miłość jest wszystkim” jako August Szwarc (2018);
„Świadek” jako Kobal (2019);
„II koncert na wiolonczelę i orkiestrę” jako sędzia (2019);
„To musi być miłość” jako Tadeusz (2021);
„Dziewczyny z Dubaju” jako ojciec Bartka (2021).

Jan Englert – najważniejsze role w serialach

„Podziemny front” jako Marcin, żołnierz Armii Ludowej (1965);
„Stawka większa niż życie” – w różnych rolach (1966-1968);
„Kolumbowie” jako Zygmunt (1970);
„S.O.S.” jako porucznik J. Jasło (1975);
„Długa podróż” jako dziennikarz (1975);
„Noce i dnie” jako Marcin Śniadowski (1975);
„Polskie drogi” jako Jerzy, żołnierz AK (1976);
„Lalka” jako Mraczewski (1977);
„Parada oszustów” jako kominiarz (1978);
„Rodzina Połanieckich” jako Hipolit Apolinary Maszko (1979);
„Dom” jako Rajmund Wrotek (1980-2000);
„Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy” jako Maciej Mielżyński (1981);
„5 dni z życia emeryta” jako Stanisław Bzowski (1984);
„Biała wizytówka” jako Conrad (1986);
„Zmiennicy” jako Wojciech Rawicz (1986);
„Rzeka kłamstwa” jako January Strzembosz (1987);
„Mistrz i Małgorzata” jako Kajfasz (1988);
„Modrzejewska” jako Feliks Benda (1989);
„Matki, żony i kochanki” jako Jerzy Lipert (1995);
„Ekstradycja” jako Kowalski (1996-1998);
„Sława i chwała” jako Stanisław Huby (1997);
„Miasteczko” jako mecenas Adam Pietras (2001);
„Bezmiar sprawiedliwości” jako mecenas Paweł Boś (2006);
„Oficerowie” jako Zenon Kaliński (2006);
„Czas honoru” jako major Czesław Konarski (2008);
„Skorumpowani” jako Witold Burzyński (2008);
„Sprawiedliwi” jako profesor Kaniewski (2009);
„Popiełuszko. Wolność jest w nas” jako profesor (2009-2013);
„Układ Warszawski” jako Antoni „Łapa” Rylski (2011);
„Przepis na życie” jako Paweł Drzewiecki (2012-2013);
„Diagnoza” jako Oliwier Krynicki (2018-2019);
„Mały zgon” jako prokurator (2020);
„Chyłka: Oskarżenie” jako prokurator Bauman (2021).

Jan Englert – zdjęcia

Fot. główne: Sławek Skonieczny via Wikipedia, CC BY-SA 2.0

Archiwum: marzec 2024

Jan Englert – Facebook

Jan Englert – Instagram

Jan Englert – nagrody