| Data urodzenia: | 8 czerwca 1946 |
| Miejsce urodzenia: | Łódź, Polska |
| Wzrost: | 178 cm |
Piotr Fronczewski – Facebook
Choć na Facebooku można znaleźć kilka profili o nazwie Piotr Fronczewski, żaden z nich nie wydaje się być oficjalnym kontem słynnego aktora. Wszystko wskazuje na to, że Piotr Fronczewski nie jest obecny w mediach społecznościowych.
Piotr Fronczewski – Instagram
Piotr Fronczewski nie udziela się także na Instagramie. Niektóre zdjęcia są wprawdzie oznaczone tagiem @piotrfronczewskiofficial, jednak po kliknięciu pojawia się komunikat, że konto zostało usunięte.
Piotr Fronczewski – nagrody
Piotr Fronczewski jest cenionym i wielokrotnie nagradzanym aktorem. Otrzymał też liczne odznaczenia za zasługi na rzecz polskiej kultury. W 1990 roku został uznany za jednego trzech najwybitniejszych polskich aktorów po 1965 roku. Poniżej zamieszczamy listę najważniejszych nagród i wyróżnień zdobytych przez Fronczewskiego:
- 1972 – „Złote Grono” na LLF w Łagowie za drugoplanową rolę męską w filmie „Ocalenie”;
- 1979 – Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za wybitne kreacje aktorskie w programach RiTV;
- 1979 – „Złote Grono” na LLF w Łagowie dla najpopularniejszego aktora sezonu;
- 1979 – Nagroda Prezesa Rady Ministrów II stopnia za kreacje aktorskie;
- 1979 – FTTV w Olsztynie – Nagroda za rolę w spektaklu telewizyjnym „Parady”;
- 1980 – XXI FPSW we Wrocławiu – Nagroda za rolę hrabiego Szarma w „Operetce” Gombrowicza;
- 1980 – FTTV w Olsztynie – Nagroda honorowa dziennikarzy za perfekcyjne aktorstwo w interpretacji wiersza „Lokomotywa” Juliana Tuwima;
- 1980 – Srebrny Gwóźdź Sezonu w plebiscycie „Kuriera Polskiego”;
- 1981 – XXI KST w Kaliszu – Nagroda w konkursie teatrów telewizji za rolę w „Weselu” i „Kordianie”;
- 1982 – Nagroda Zespołowa I stopnia Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za osiągnięcia aktorskie, a w szczególności za przybliżenie postaci historycznych w serialu „Królowa Bona”;
- 1984 – Nagroda I stopnia Przewodniczącego Komitetu do spraw Radia i Telewizji za twórczość i działalność radiową i telewizyjną; za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze Polskiego Radia i Teatrze Telewizji;
- 1984 – Nagroda Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci za rolę w „Akademii Pana Kleksa”;
- 1985 – XV LLF w Łagowie – Tytuł „Gwiazdy Filmowego Sezonu”;
- 1985 – Złota Kaczka w kategorii najlepszy aktor;
- 1986 – Wiktor dla osobowości telewizyjnej;
- 1988 – Wiktor dla najpopularniejszej postaci TVP (nagroda telewidzów);
- 1988 – Złoty Mikrofon(
- 1997 – Superwiktor za dorobek artystyczny;
- 2001 – Festiwal „Dwa Teatry” – Nagroda za rolę męską w spektaklu Teatru Telewizji „Podróż”;
- 2004 – „Feliks Warszawski” za najlepsze role męskie w spektaklach „Król Edyp”, „Frederick, czyli Bulwar Zbrodni” w Teatrze Ateneum;
- 2007 – Nagroda im. Cypriana Kamila Norwida w kategorii „Teatr”;
- 2007 – Festiwal „Dwa Teatry” – Nagroda za rolę męską za rolę w spektaklu Teatru Telewizji „Rozmowy z katem”;
- 2009 – Festiwal „Dwa Teatry” – Wielka Nagroda za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze Polskiego Radia i Telewizji;
- 2012 – Festiwal „Dwa Teatry” – Nagroda za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze Telewizji;
- 2012 – Festiwal „Dwa Teatry” – Nagroda za najlepszą rolę męską w spektaklu Teatru Telewizji „Skarpetki opus 124”;
- Nagroda im. Tadeusza Żeleńskiego-Boya za rolę w wyreżyserowanym przez siebie przedstawieniu „Ja, Feuerbach”;
- 2013 – Wielki Splendor – Nagroda Polskiego Radia;
- 2017 – Kołobrzeg Suspense Film Festival – Nagroda „Ikona Polskiego Kina”: Wybitny aktor;
- 2018 – Forum Kina Europejskiego „Cinergia” w Łodzi – „Złoty Glan” – nagroda kina Charlie;
- 2019 – Festiwal „Dwa Teatry” – Grand Prix za rolę w słuchowisku radiowym „Wielka Improwizacja”;
- 2021 – Festiwal Filmowy „Niepokorni Niezłomni Wyklęci” w Gdyni – Nagroda „Drzwi do wolności”.
Piotr Fronczewski – najważniejsze odznaczenia
- 2003 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski;
- 2007 – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”;
- 2013 – Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”;
- 2015 – Order Uśmiechu;
- 2015 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski;
- Złoty Krzyż Zasługi.
Piotr Fronczewski – związki
Piotr Fronczewski od 1974 roku jest związany ze swoją żoną Ewą. Na początku lat 80. wdał się w romans z ponad dekadę młodszą Joanną Pacułą, z którą pracował wówczas w Teatrze Dramatycznym. Po kilku miesiącach wrócił jednak do żony i wyznał jej prawdę, a ta wybaczyła mu zdradę. Są małżeństwem do dziś.
Piotr Fronczewski – dzieci
Piotr Fronczewski i jego żona Ewa mają dwie córki – Katarzynę i Magdalenę. Pierwsza przyszła na świat w 1975 roku. Została lekarką. Druga urodziła się w 1978 roku. Była dziecięcą gwiazdą, jednak porzuciła karierę w branży rozrywkowej, ukończyła studia na SWPS i pracuje jako psychoterapeutka.
Piotr Fronczewski – najważniejsze informacje
Piotr Fronczewski urodził się 8 czerwca 1946 roku w Łodzi. Pochodzi z rodziny żydowskiej. Jego dziadek przed II wojną światową przyjął chrzest i zmienił nazwisko z Finkelsztejn na Fronczewski. Po wojnie pracował w Teatrze Syrena.
Piotr pierwsze lata życia spędził w Łodzi, następnie przeniósł się z rodziną do Komorowa, a stamtąd do Warszawy. Teatrem był zafascynowany od dziecka. Uczęszczał do Liceum Ogólnokształcące pw. Św. Augustyna w Warszawie i do XXXIV Liceum Ogólnokształcącego im. Karola Świerczewskiego. Następnie zdał do PWST w Warszawie. W 1968 roku ukończył studia z wyróżnieniem.
W latach 70. był inwigilowany przez SB. Władzom nie podobała się jego niepokorna postawa i krytyka państwowych mediów. Używając szantażu, próbowano zmusić aktora do współpracy. Fronczewski nie tylko nie poszedł na układ, ale także ujawnił treść prowadzonych rozmów.
W ostatnich latach stan zdrowia Piotra Fronczewskiego się pogorszył. Aktor po siedemdziesiątce przeszedł operację biodra. Ma też za sobą zawał i od lat zmaga się z arytmią serca.
Piotr Fronczewski – kariera
Piotr Fronczewski rozpoczął swoją karierę jako dziecko. Już w latach 50. występował w spektaklach Teatru Telewizji oraz na scenie Teatru Syrena, gdzie pracował jego dziadek. Na ekranie debiutował w wieku 12 lat. Zagrał syna listonosza w filmie Stanisława Różewicza pt. „Wolne miasto”. Występował też w słuchowisku „W Jezioranach”.
Po ukończeniu PWST podjął pracę w Teatrze Narodowym w Warszawie. Następnie był członkiem zespołu Teatru Współczesnego i Teatru Dramatycznego. Występował też na deskach Teatru Studio i Teatru Ateneum. Poza kreowaniem dramatycznych ról w najsłynniejszych polskich teatrach, występował też w Teatrze Telewizji. Ma na koncie niemal 200 ról teatralnych. Współpracował również z Kabaretem pod Egidą, zaś telewidzowie mogli oglądać go w Kabarecie Olgi Lipińskiej.
Fronczewski zagrał też w ponad 120 filmach i serialach. Śpiewał i tańczył w słynnych musicalach „Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy” i „Lata dwudzieste… lata trzydzieste…”. Zachwycił widzów i krytyków rolami w „Ocaleniu” i „Konsulu”. Grywał też pamiętne role drugoplanowe w takich klasykach, jak „Ziemia obiecana”, „Trędowata”, „Dzień świra” czy „07 zgłoś się”.
Przede wszystkim jednak wsławił się jako aktor z produkcji familijnych. W polskiej kulturze na zawsze zapisał się jako Pan Kleks z ekranizacji baśni Jana Brzechwy. Występował też w filmie i serialu „Awantura o Basię”. Młodsi widzowie pokochali go natomiast za rolę w komediowych serialach dla całej rodziny – „Rodzinie zastępczej” i „Tata, a Marcin powiedział…”. To samo pokolenie na zawsze zapamięta go również jako narratora z serii gier „Baldur’s Gate”.
Jeśli chodzi o role dubbingowe, do najsłynniejszych w karierze aktora należą tygrys Diego z „Epoki lodowcowej”, Ebenezer Scrooge z „Opowieści wigilijnej”, Kapitan Hak z „Piotrusia Pana”, oraz Pan Iniemamocny. Podkładał też głos pod Charlesa Xaviera, którego w filmie „X-Men: Przeszłość, która nadejdzie” grał Patrick Stewart. Z uwagi na swój niski, charakterystyczny głos, Fronczewski wielokrotnie udzielał się jako lektor i występował w słuchowiskach radiowych. Czytał m.in. serię audiobooków „Harry Potter”.
Fronczewski grał też w wielu słynnych serialach. Na małym ekranie mogliśmy oglądać go m.in. w „Lalce”, „Polskich drogach”, „Królowej Bonie”, „Ekstradycji”, „Domu”, „Magdzie M.”, „Sile wyższej”, „W rytmie serca”, a w ostatnich latach także w docenionym przez widzów i krytyków „Rojście” Jana Holoubka.
W 1995 roku ukazała się biografia aktora pt. „Piotr Fronczewski opisany”, zaś w 2015 roku została wydana książka „Ja, Fronczewski”, będąca wywiadem-rzeką przeprowadzonym przez Marcina Mastalerza.
Piotr Fronczewski jako Franek Kimono
W 1983 roku Fronczewski stworzył satyryczną postać muzyczną o nazwie Franek Kimono. Pod tym pseudonimem nagrał kilka albumów. Jego parodystyczne piosenki stały się ponadczasowymi przebojami. Do najsłynniejszych należy „King Bruce Lee karate mistrz”.
W 2007 roku Franka Kimono do współpracy zaprosili raperzy Sokół i Pono. Ich wspólny, prześmiewczy utwór „W aucie” był jednym z największych hitów lata i na stałe zapisał się w historii muzyki rozrywkowej.
Piotr Fronczewski – dyskografia
Piotr Fronczewski śpiewał nie tylko jako Franek Kimono. Wykonywał liczne utwory liryczne, musicalowe i piosenki teatralne, a jego talent można było podziwiać we wspomnianych już produkcjach „Hallo Szpicbródka”, „Lata dwudzieste, lata trzydzieste”, „Tulipan” czy „Akademia Pana Kleksa”. Poniżej znajduje się lista płyt wydanych przez aktora:
- 1984 – „Franek Kimono”;
- 1984 – „Franek Kimono i <<goła prywatka>>”;
- 1985 – „Panowie FP (Piotr Fronczewski i Jan Pietrzak);
- 1986 – „Na progu raju”;
- 1990 – „Ale kryzys”;
- 1990 – „Hossa Bossa”;
- 1998 – „Toczy się życie”;
- 2001 – „Złota kolekcja. Portret muzyczny”.
Piotr Fronczewski – filmografia
1958 – „Wolne miasto” jako Boguś
1967 – „Raz, dwa, trzy” jako on sam
– „Westerplatte” jako Mieczysław Krzak
1968 – „Wniebowstąpienie” jako znajomy Raisy
1969 – „Jak rozpętałem II wojnę światową” jako włoski żołnierz
1970 – „Dzięcioł” jako nauczyciel w technikum wieczorowym
– „Książę sezonu” jako listonosz Wicek
– „Zapalniczka” jako Jacek Leman
1971 – „Trochę nadziei” jako żołnierz na przepustce
1971 – „Agent nr 1” jako więzień Bieliński i agent Charlie (głos)
– „Bolesław Śmiały” jako brat Adalbertus
1972 – „Poślizg” jako pomocnik właściciela warsztatu samochodowego
– „Ocalenie” jako lekarz
1973 – „Żółw” jako porucznik MO
– „Na niebie i na ziemi” jako major Zygmunt Grela
– „Sekret” jako Piotr
1974 – „Bilans kwartalny” jako Janek
– „Godzina za godziną” jako porucznik MO
– „Ziemia obiecana” jako von Horn
1975 – „Partita na instrument drewniany” jako porucznik Anton
– „Doktor Judym” jako Wiktor Judym
1976 – „Trędowata” jako hrabia Trestka
1977 – „Sam na sam” jako Witek Wyszomirski
– „Pokój z widokiem na morze” jako doktor Krzysztof Kucharski
1978 – „Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy” jako Fred Kampinos / Szpicbródka
– „Bestia” jako Rzepecki
– „Umarli rzucają cień” jako hauptsturmführer Hafer
– „Zaległy urlop” jako nowy dyrektor
1979 – „Sekret Enigmy” jako Jerzy Różycki
– „Terrarium” jako Piotruś
– „Kung–Fu” jako Witek Markowski
– „Hotel klasy lux” jako przesłuchujący Komorowskiego
1980 – „Ćma” jako lekarz psychiatra
– „Głosy” jako Andrzej Domański
1981 – „Przypadki Piotra S.” jako kierownik Domu Dziecka
– „Miłość ci wszystko wybaczy” jako Fryderyk Jarosy
– „Znachor” jako prof. Dobraniecki
1983 – „Lata dwudzieste… lata trzydzieste…” jako Fryderyk
– „Synteza” jako Marek Torlewski
– „Szkatułka z Hongkongu” jako Joachim Renz
– „Wedle wyroków twoich…” jako niemiecki urzędnik w klasztorze
– „Akademia pana Kleksa” jako prof. Ambroży Kleks i Jan Brzechwa
1984 – „Szaleństwa panny Ewy” jako dr Hieronim Tyszowski
– „Baryton” jako Artur Netz
– „To tylko rock” jako kompozytor Lenczewski
1985 – „Podróże Pana Kleksa” jako prof. Ambroży Kleks
1986 – „Maskarada” jako minister
1987 – „Zabij mnie glino” jako ekspert milicyjny Zientara
– „Zamknąć za sobą drzwi” jako porucznik Paweł Kopiński
– „Cesarskie cięcie” jako doktor Erdman
1988 – „Dotknięci” jako Jan Milewski
– „Pan Kleks w kosmosie” jako prof. Ambroży Kleks
1989 – „Konsul” jako Czesław Wiśniak / Jacek Ben Silberstein
– „Lawa” jako Jan Sobolewski
1990 – „Ucieczka z kina <<Wolność>>” jako sekretarz KW PZPR
1991 – „Szwedzi w Warszawie” jako gubernator
1993 – „Goodbye Rockefeller” jako Jacek Namolny
– „Obcy musi fruwać” jako Max
1995 – „Awantura o Basię” jako Stanisław Olszowski
1997 – „Cudze szczęście” jako Jerzy
– „Łóżko Wierszynina” jako Wierszynin
– „Musisz żyć” jako Adam Hyńczak
1998 – „Billboard” jako „Kaleka”
1999 – „O dwóch takich, co nic nie ukradli” jako ojciec barmanki
– „Ostatnia misja” jako Józef Muran
2000 – „Weiser” jako Piotr Korolewski
2001 – „Tryumf pana Kleksa” jako prof. Ambroży Kleks (głos)
2002 – „Dzień świra” – lekarz w telewizji
– „Chopin. Pragnienie miłości” jako Nikołaj Nowosilcow
– „Superprodukcja” jako prezes Jędrzej Koniecpolski
– „Miss mokrego podkoszulka” jako Władysław
2007 – „Ballada o prawdziwym kłamstwie” jako zwolennik PRL-u
2008 – „Niezawodny system” jako ojciec Marii
2009 – „Ostatnia akcja” jako mecenas Szaro
2010 – „Czarny czwartek” jako Zenon Kliszko
2013 – „Sęp” jako Krasucki
2014 – „Karol, który został świętym” jako dziadek Kacpra
2016 – „Wesele w kurnej chacie” jako Poeta
– „Po prostu przyjaźń” jako profesor
2019 – „Ciemno, prawie noc” jako Marian Waszkiewicz
2021 – „Klecha” jako „Mistrzo”
Piotr Fronczewski – najważniejsze role w serialach
1971 – „Przygody psa cywila” jako komendant MO
1975 – „S.O.S.” jako major Szeliga
1976 – „Polskie drogi” jako Stanisław Mrowiński
1976-1978 – antologia „Parada oszustów” – w wielu rolach
1977 – „Lalka” jako Henryk Szlangbaum
1980 – „Tajemnica Enigmy” jako Jerzy Różycki
1981 – „Królowa Bona” jako Stańczyk
1981-1987 – „07 zgłoś się” jako Robert Walasek, mężczyzna przy stoliku i Paweł Kopiński
1983 – „Szaleństwa panny Ewy” jako Hieronim Tyszkowski
1993-1999 – „Tata, a Marcin powiedział…” jako tata
1995 – „Ekstradycja” jako wiceprezes banku
1996 – „Awantura o Basię” jako Stanisław Olszowski
1999 – „Tygrysy Europy” jako Henryk Lasowski
1999-2004 – „Rodzina zastępcza” jako Jacek Kwiatkowski
2000 – „Sukces” jako prokurator Stefan Krzywań
– „Dom” jako Adam Rygier
2004-2009 – „Rodzina zastępcza plus” jako Jacek Kwiatkowski
2005 – „Defekt” jako Inspektor Witold Kosmala
2007 – „Magda M.” jako Jerzy Miłowicz
2012 – „Siła wyższa” jako Gwardian Jan
2014 – „Na krawędzi” jako prezes Mirosław Leszczyński
2016 – „Pakt” jako profesor Lech Strojnowski
2017 – „W rytmie serca” jako doktor Michał Zych
2018 – „Rojst” jako kierownik hotelu
2021 – „Rojst’97” jako kierownik hotelu
Piotr Fronczewski – wybrane role dubbingowe
1937 – „Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków” jako Mędrek;
1986 – „Bolek i Lolek na Dzikim Zachodzie” jako Jimmy Pif-Paf;
1998 – „Baldur’s Gate” (seria gier) jako narrator;
2002 – „Epoka lodowcowa” (seria filmów) jako Diego;
2003 – „Piotruś Pan” jako pan Darling/Kapitan Hak;
2004 – „Iniemamocni” (seria filmów) jako pan Iniemamocny;
2005 – „Szeregowiec Dolot” jako Komandor Śmigły;
2008 – „Renifer Niko ratuje święta” jako zły wilk;
2009 – „Opowieść wigilijna” jako Scrooge;
– „Prawdziwa historia Kota w Butach” jako Ogr;
2011 – „Auta 2” jako Sean McMission
– „Gnomeo i Julia” jako Lord Ogniomur;
2012 – „Diablo III” (gra) jako duch Krowiego Króla;
2014 – „Asterix i Obelix: Osiedle bogów” jako Cezar;
– „X-Men: Przeszłość, która nadejdzie” jako Charles Xavier;
2016 – „Ostatni smok świata” jako Smok;
– „Księga dżungli” jako Król Louie;
2021 – „Pan Kleks. Wojna i miłość” jako prof. Ambroży Kleks.
Piotr Fronczewski – zdjęcia
Fot. główne: Fryta 73 via Flickr, CC BY-SA 2.0
Subskrybuj
